Koninklijk Andalucia

Andalucia

Andalusië is het zuidelijk deel van Spanje, dat u onmiddellijk associeert met het uitbundige, zorgeloze, zonnige leven; het land van de fiestas, folkloristische feesten en flamenco dansen. Maar ook het land van de indrukwekkende bergketens, wijngaarden, olijfbomen en onvergetelijke witte dorpjes. De regio is verdeeld in acht provincies.

De kustprovincies zijn: Almeria, Malaga, Cadiz en Huelva. Cadiz is een van de provincies die
de nog ongerepte Costa de La Luz omvat. Hier vindt u prachtige, witte dorpjes. Huelva loopt van Cadiz tot aan de grens met Portugal en is voornamelijk bekend vanwege de mooie stranden en het Nationaal Park 'Coto Donana'.

De provincies in het binnenland van Andalusië zijn Jaen, Granada, Cordoba en Sevilla. In de provincie jaen vindt u het prachtige Natuurpark van Cazorla. Het hoogtepunt van de provincie granada is de gelijknamige stad. Geef hem een aalmoes, vrouw, want er bestaat in de wereld geen grotere smart, dan blind te zijn in Granada. Aan deze spreuk, die op de toegangspoort van het Alhambra staat, valt niets toe te voegen. Half Arabisch, half christelijk is het karakter van Granada, met het Alhambra als letterlijk en figuurlijk hoogtepunt. Deze, op een heuvel gelegen paleisstad is omgeven door vestingmuren met meer dan 30 torens. Granada was de hoofdstad van het laatste mohammedaanse koninkrijk in Spanje en in het Alhambra heeft men als het ware aan de Arabische cultuur een eeuwigheidswaarde willen geven. Cordoba, de hoofdstad van de gelijknamige provincie, wordt tot een van de oudste steden van Spanje gerekend en was van de 8ste tot de 11de-eeuw de hoofdstad van het Mohammedaanse Spanje. Uit deze periode dateren het Alcazar met zijn prachtige tuinen en de Mezquita, de kathedraal met zijn honderden pilaren en bogen. Maar er is natuurlijk nog veel meer bezienswaardig zoals het 'Alcazar' / de vesting, de 'Juderia' wijk met levendige kronkelstraatjes vol winkeltjes en terrassen en de 'Medina Azahara', de Moorse paleisstad even buiten Cordoba.
Sevilla verpersoonlijkt zoveel Spaans karakter, biedt zoveel variëteit aan artistieke rijkdom, bezit zoveel charme dat men haar het kenmerk van Spanje is gaan noemen. Het is de bakermat van veel Spaanse kunst en cultuur, o.a. van de Spaanse Flamenco.